نمایشگاه E3 امسال هم مثل همیشه توی خرداد و گرمای آخرای بهار برگزار شد و مثل همیشه پر بود از کنفرانس ها و بازی های متنوع و رنگارنگ. تنوعی که هم از لحاظ شرکت های مختلف شرکت کننده و هم بازی هایی که با خودشون آورده بودن، بی نظیر بود. از هر سبکی و برای هر سلیقه ای، بازی ای پیدا می‌شد.

محیط نمایشگاه پر از مردم و هر گوشه اش مصاحبه ای در حال انجام بود. امسال حرکت خوبی که خود برگزار کنندگان کرده بودند، برگزاری پنل هایی بود که در آن با افراد مشهور صنعت، بخ گفت و گو می‌پرداختند، از جاناتان نولان که در باره تاثیر بازی هها روی سریال West World صحبت کرد تا هیدئو کوجیما و دیگران. ولی قلب تپنده هر ساله نمایشگاه، کنفرانس هایی هست که شرکت های بزرگ با زرق و برق هر چه بیشتر، هر سال برگزار می‌کنن.

 شرکت هایی مثل «اسکوئر انیکس» و «نینتندو» به کنفرانس ویدئویی از پیش ضبط شده بسنده کرده بودن و «EA» هم بر اساس رسمی که سه سال هست در حال انجام است، زود تر از بقیه و خارج از سالن های مخصوص نمایشگاه، کنفرانس خودش را برگزار کرد. متاسفانه هر سال هم شاهد افت کیفی و کمی بازی های نمایش داده شده از EA هستیم، حتی بازی ای به بزرگی «بتلفیلد» هیچ تریلری که حداقل قسمت مولتی‌پلیر را معرفی کند، پخش نکرد و صرفا به معرفی چند قابلیت اصلی بازی پرداخت. برگ برنده نمایش اما «Anthem» بود که به خوبی مکانیک های بازی را با آوردن «کیسی هادسون» به نمایش گذاشت و بالاخره بعد از عرضه نا امید کننده «اندرومدا» می‌شود دوباره به «بایوور» امیدوار بود.

 بعد از EA، نوبت به «مایکروسافت» رسید و با توجه به انتظار بسیار زیادی که ازش می‌رفت، کنفرانس بسیار خوبی را برگزار کرد. از خبر خریدن پنج استودیو مخصوصا «نینجا تئوری» و «پلی‌گراند» تا معرفی بازی های فرست پارتی نظیر «هیلو» ، «Gears 5» و «Forza Horizon 4 » و نمایش تعدا زیادی  بازی  ترد پارتی مورد انتظاری مثل بازی جدید «From Software» و «۵Devil May Cry» با حضور ایتسونو تا نمایش جالب سایبرپانک ۲۰۷۷. امسال را می‌توان یک نقطه مهم در تاریخ Xbox قلمداد کرد و به نظرم توانست امید را به طرفداران آن ها بازگرداند.

بعد از مایکروسافت، نوبت به «بتسدا» رسید. کمپانی که هم اکنون خود را سردمدار بازی های تکنفره می‌داند، بیشتر تمرکز خود را بر معرفی عنوان «Fallout 76» گذاشه بود و معرفی نسبتا کاملی را از بازی نشان دادو در کنار این بازی، تریلر هایی هم از «Rage 2 » و نسخه جدید Doom پخش شد. معرفی جنجالی امسال ولی به پخش تیزری از دو بازی به شدت مورد انتظار شرکت بود، یعنی «الدر اسکرول ۶» و «استارفیلد». امیدوارم در سال آینده نحوه بهتری برای برگزاری نمایش پیدا کنند، چون پر بود از لحظاتی که در مقایسه با سال های گدشته اصلا جذاب نبود و تا اواسط کنفرانس خسته کننده.

کنفرانس امسال یوبی سافت پر بود از لحظات رنگارنگ و سرگرم کننده. نکته ای که خیلی توجهم را جلب کرد، نحوه اجرا بود، به صورتی که ابندا یک CG از بازی پخش می‌شد و سپس سازنده به روی سن می‌آمد و به تشریح بازی همراه با گیم پلی می‌پرداخت؛ به نظرم این نوع اجرا خیلی به درک بازی ها کمک کرد، مخصوصا برای بازی هایی مثل «Beyond Good and Evil 2 » و «Assassin’s Creed odyssey».

آخرین کنفرانس هم مانند هر سال برای سونی بود که از قبل نمایشگاه گفته بود که بیشتر تمرکزش بر نمایش عناوین معرفی شده است؛ «The Last Of Us 2» ، «Death Stranding» ، «Ghost Of Tsushima » و «Spider-Man». انصافا هم برای هر چهار عنوان سنگ تمام گذاشته بود، حتی برای معرفی The Last Of Us محیطی را شبیه یکی از سکانس های بازی درست کرده بودند و با دعوت از آهنگ ساز مشهور نسخه اول یعنی گوستاوو سانتائولایا. در میان این معرفی ها، بازی هایی مثل «Control» جدید ترین ساخته استودیو Remedy و نسخه بازسازی شده Resident Evil 2 و همچنین Nioh 2  هم معرفی شد.

در انتها، مانند هر سال بازی هایی هم بوند که مشتاق معرفی بودند ولی خبری ازشان نبود و باعث دلسردی طرفداران شد، اما در کل برای ۴ روز پشت سر هم دیدن کنفرانس و بازی های مختلف، می‌توانم با قاطعیت بگویم هیچ بازه زمانی ای مثل این چند روز نمی‌تواند شور و شوق را در روح و روان طرفداران صنعت بازی تزریق کند.

مایکروسافت امسال خیلی قدرتمند وارد صحنه شد و با نمایش انتهایی و لحظه آخری سایبرپانک، کل نمایش های ضعیف طی سال های اخیر رو جبران کنه! از دیدگاه من اینکه هر تایمی که امسال پای هر کنفرانس هدر دادیم به حق بوده و میتونم بگم که نمایش های E3 2018 یکی از عالی ترین نمایش های تاریخ این همایش بین المللیه! هرچند کنفرانس نه چندان جالب یوبیسافت بر خلاف سال های گذشته و کتفرانس ضعیف EA نمک شور و شوق گیمرها رو حروم کرد اما به هر حال باز هم نمیشه نقاط ضعف همایش امسال رو روی این دو شرکت بذاریم. در واقع با اینکه میدونستم سونی قرار نیست چیز خاصی تو کنفرانسش برامون رو کنه اما امسال نسبت به سال های پیش اولین سالی بود که با شور و شوق فراوون منتظر کنفرانس مایکروسافت بودم و این ایکس باکس و مایکروسافت بودند که با نمایش لحظه ای و معرفی دایینگ لایت ۲ منو به وجد آوردن. حدس اینکه قراره دایینگ لایت جدید اونشب معرفی بشه رو زده بودم اما نه اون لحظه و وسط کنفرانس مایکروسافت. انقدر وسعت و خلاقیت تو طراحی نسخه جدید دایینگ لایت موج میزد که کم کم داشتم به سبک RPG علاقه مند میشدم!

یوبیسافت امسال نمایش خاصی نداشت و همونطور که گفتم همه امیدا رو نا امید کرد از جمله معرفی نسخه جدید اسپلینترسل یا شاهزاده ایرانی یا حتی واچ داگز ۳. طی برنامه ریزی یوبیسافت قرار بود یه سال درمیون اساسین کرید جدید و واچ داگز جدید عرضه بشه که باز متاسفانه داره روند قبلی خودشو طی میکنه یوبی! هرچند از دموی دیویژن ۲ نمیتونیم بگذریم با اینکه قطعا مثل اولین گیم پلی دیویژن ۱ مزاح توش زیاد داشت ولی خب…

کنفرانس سونی هم با اون جو همیشگیش و طراحی اختصاصی سالن برای نمایش لست آف آس ۲ خیلی جالب بود برام. هرچند گیم پلی عالی داشت لست اما قطعا برخی آپشن های بازی تو نسخه نهایی حذف میشه. مثل چیزی که تو اولین گیم پلی لست ۱ تو سال ۲۰۱۲ دیدیدم که جوئل حتی میتونست رو حالت نشسته، بدوـه! بر هر حال آش دهن پرکنی بود برامون و حداقل از گیم پلی دث استرندینگ جالب تر بود. اما مگه میشه مکمل این کنفرانس یعنی مارول اسپایدرمن نمایش جذابی نداشته باشه! تو لول خودش واقعا بی نظیر بود. همینطور «ساکر پانچ» که بعد از یه بازی خوب ( اینفیمس) رفت سراغ گوست آف سوشیما که علاوه بر گرافیک گیم پلی واقعا خفنی داشت که با فیلم های شرقی اصلا مو نمیزد مخصوص موقع کشتن دشمن ها! به هر حال برای من که همه چیز عالی بود و این همایش نوید یه سال توپ و عالی هم ۲۰۱۸ و هم ۲۰۱۹ رو به ما میده!!

شاید دیگه بیش از ۱۰ سال شده باشه (با توجه به سرعت اینترنت در ایران) که هرسال همین موقع‌های سال پای کنفرانس‌های زنده بزرگ‌ترین ناشرین و تولیدکنندگان بازی‌های کامپیوتری نشستم. بازم ساعتا رو کوک کردم و دوباره آخر شب بیدار موندن و صبح زود بیدار شدن رو تجربه کردم تا لحظه به لحظه با هیجان‌انگیز‌ترین رویداد گیمینگ سال همراه باشم. E3 2018 هم با همه نمایشایی که داشت تا حد خوبی من رو راضی کرد. به عنوان کسی که از همه کنسول‌های نسل حاضر استفاده می‌کنه و به هیچ وجه هم طرفدار هیچ کدوم از پلتفرم‌ها نیست، اصلی‌ترین چیزی که می‌خواستم این بود که همه ناشرین بهتریناشون رو برای هر پلتفرم آماده کرده باشن.

خیلی از عناوینی که دوستشون داشتم و منتظرشون بودم نمایش داده شدن. اگه بخوام از بین بازی‌هایی که توی کنفرانس‌ها حضور داشتن اونایی رو انتخاب کنم که بیشتر دوست داشتم، به هیچ وجه کار آسونی نیست. نمایش‌های موفق توی E3 امسال کم نبودن. نمایش خارق‌العاده The Last of Us Part II یه چیزی ورای تصورم بود. هیچ‌جوره نمی‌تونم درک کنم که چطور ممکنه با وجود تمام حالت‌های موجود، انقدر تنوع توی کارگردانی و لول دیزاین هر مرحله وجود داشته باشه. گرچه Naughty Dog قبل‌تر از این هم امتحان خودش رو پس داده، ولی اگه واقعاً چنین چیزی رو بتونه به همین شکل عرضه کنه، مطمئناً استانداردهای جدیدی رو هم تعریف خواهد کرد.

در ادامه یکی از عناویتی که منتظر تجربه کردنش هستم اسپایدرمن ساخته شده توسط Insomniac ـه. از گیم‌پلی نمایش داده شده در E3 هم راضی بودم خصوصاً ورژن طولانی‌ترش که در ادامه پخش شد. از صراحت صحبت سازنده‌ها هم خوشم اومد که گفتن اگه مبارزات شبیه مبارزات سری بتمن آرکهامه، برای اینه که اون سری بازی‌های بسیار خوبی بودن ولی سعی کردن تا المان‌های Insomniacـی رو به مکانیزم گیم‌پلی اضافه کرده باشن. به نظرم تا اینجا که توی نمایش‌هایشون خیلی موفق عمل کردن. تا ببینیم خود بازی چی از آب در میاد. از نمایش عالی Ghost of Tsushima هم نباید غافل شد. گرافیک هنری بسیار چشم‌نوازی داشت و حال و هوای بازی رو هم خیلی خوب در آورده بودن. البته باز هم باید بیشتر در مورد خود گیم‌پلی ببینم و تجربه کنم ولی تا اینجا که نظر من رو تونست به خوبی جلب کنه.

بازیای خوب فقط به کنفرانس سونی برای من ختم نشدن، برگشتن Master Chief به اکس‌باکس خبر بسیار خوبی بود. با همه حرف و حدیث‌ها هم باز خیلی منتظر Gears 5 هستم و مهم‌تر از همه، بین بازی‌های نمایش داده شده توسط مایکروسافت، Forza Horizon 4 بود که من رو بدجوری هایپ کرده. می‌دونید بهترین قسمتش واسه من چیه؟ اینه که اکثر بازی‌های جدید مایکروسافت مثل Gears و Forza و Crackdown برای گیم‌پس هم میان که واقعاً فوق‌العادست. توی کنفرانس مایکروسافت یکی از رو اعصاب‌ترین و خاطره‌انگیز‌ترین بازی‌هایی که توی NES تجربه کرده بودم هم یه تیزر کوتاه داشت. منظورم Battletoads ـه. نمی‌دونم قراره چطوری باشه ولی اومدن اسمش روی صفحه برای من کافی بود که دو متر بپرم هوا! با اون آهنگ قشنگش که کاملاً حس نوستالژیکی بهم داد!

مدت‌ها قبل زمزمه‌هایی در رابطه با رسیدن به آخرین روزهای نسل فعلی کنسول‌های خانگی به گوش می‌رسید. تیترهایی در صدر اخبار مدیا که خبر از تحویل کیت‌های توسعه‌ی پلی استیشن ۵ به سازنده‌های مورد اعتماد سونی می‌دادند و شایعاتی که در رابطه با تحویل دموی تکنیکال سی‌دی پراجکت به سامورایی‌ها برای تست سخت‌افرازی نسل بعدی کنسول شرقی مطرح می‌شدند. شاید با وجود سخت‌افرازهای بین نسلی پرو و ایکس، تصور این‌که در زمانی زودتر از ۲۰۲۰ درباره‌ی نسل آتی کنسول‌های خانگی بشنویم، کمی دشوار بود. این حواشی توجه اهالی صنعت مخصوصا مخاطبان را در بعد مشتری به نمایشگاه E3  امسال جلب کرده بود. در حالی که نمایش امسال را می‌توان نقطه عطف نسل هشت معرفی و به نوعی با لاین‌اپ قدرتمند صنعت در سال ۲۰۱۱ مقایسه کرد، اما تفاوت بزرگی با نمایشگاه مذکور وجود داشت. کمپانی‌های بزرگ در E3  امسال خیلی زود سخن از نسل بعدی کنسول‌های خانگی به میان آوردند. مصداق این سخن را می‌توان در لحظات پایانی کنفرانس بتزدا جست‌وجو کرد. سونی که پیش‌تر اعلام کرده بود به فاز نهایی عمر پلی۴ نزدیک شده‌ایم و مایکروسافت نیز از اسم رمز پلتفرم بعدی در خانواده اکس‌باکس پرده برداری کرد. نمی‌دانم باید این زمزمه‌های زود هنگام را خوب قلمداد کنیم یا از آینده‌ی نزدیک ناراحت باشیم، اما ظاهرا کنسول‌های بعدی زودتر از زمانی که تصور می‌کنیم -بخوانید دوست داشتیم- معرفی و در ادامه عرضه خواهند شد. شاید همین امر در کنار شلوغی تبلیغات و معرفی متعدد محصولات در مهم‌ترین مکان و زمان بازاریابی صنعت، مزید بر علت شد تا برخی استودیوها محافظه کارتر عمل کنند. دلیلی که شاید موجب شد تا خبری از پروژه‌ی مرموز راک‌استدی، اسپلینترسل بعدی، بردرلندز ۳ و… در E3  امسال نباشد. جالب‌تر آنجا که تعدادی بازی بزرگ برای نسل بعد معرفی شدند و تعداد قابل توجهی از آثار به نمایش در آمده هم یقینا کراس‌جن خواهند بود. اگر نگرانی‌های خودمان با توجه به وضعیت فعلی و احتمالا آینده‌ی پیچیده‌تر برای تهیه کنسول‌های نسل بعد را کنار بگذاریم، شاید پاییز ۲۰۱۹ هم زمان چندان عجیبی برای لانچ بزرگ سخت‌افزاری سونی و مایکروسافت نباشد، هرچند که ۲۰۲۰ عقلانی‌ و صد البته عادلانه‌تر است.